KOCAMAN BİR HİÇ

Yoksun ya hep bir þeyler kýrýlýr
Sakarlýðýyla iþleyecek dünyanýn zembereði
Kesif bulutlar aþkýn kucaðýna yuvarlanýr
Kör vurgunlarýn hüznü zamaný deler geçer
Kimseye ýþýk olma, çünkü yoksun

Aþka bulandýk ve artýk çocuk deðiliz
Sen saklambaçta ýsrarlý, yüzünü yasakladýn
Arandým, aynamda bungun mekâný buldum
Þu solmaya yazgýlý taze çiçeklerin bardaðý
Bir oyuk, kör deðilsin ama yoksun

Rehin bir çaký kör devlerin elinde
Adýn her þeyin en derin yarasý
Vurulmuþ uzun bakýþlý çocuklarda
Gerçekliðin cinnet mevsimi uykusuz
Sesler, kümelenmiþ bir sabýr koleksiyonu
Göðsüm ise hüzün toplayan bir sarnýç
Üzülür gibi yapma, sen yoksun

Þu telaþlý bahçenin yokluðusun ya
Elimizde on üç yapraklý bir papatya falý
Çaresiz hep “Seviyor” la baþlayacaðýz
Kýrýk kalbimizi vaadinle yamayacaðýz
Ne olur artýk konuþma, sen yoksun

Dört döndüm oralarda da yoksun
Umutlarý duyarsýzca törpülüyor iþte haberler
Sýrtýmda yýpranmaz saf kahýr hýrka
Her þeyi tutacak týlsýmlý ellerinle kayýptýn
Ayaklarýna kapanýrdým ama yoksun

Düþün, yüreklerde kocaman yerin
Heyulan ki meþru kýlýnmýþ bir iþgal
Sýðýnmak isteyen çok kiþinin hakký
Ey gecelemek isteyen aczimin tapýnaðý
Hayal ettim, tam þuramda varsýn
Bilincimde baðýran kocaman bir hiç

Sosyal Medyada Paylaşın: