Sevdikçe kaybettim ey yaðmur... Býrakmaz oldun o karanlýk gecenin ýssýz çýðlýðýndan sonra... Bir ben vardým, bir sen, birde o... Kayýtsýzdýn sessiz hýçkýrýklarýma, sadece haykýrýrcasýna çatýrdýyordu yapraklarý... Ýsyan ediyordum gidiþine minik sevgilimin ve gözyaþý döküyordum sessizliðine... Dinmedi O’ndan sonra fýrtýnalarým, sen þahit oldun ey yaðmur benim sevgime... Gözyaþýmý her gece ona sen taþýdýn ve her aðlayýþýmda nemlendi gözlerin. .. Ýsyaným öldüðüne deðil, aþkýn bizden sinsice gitmesine....(@$)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Slow şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.