Gün gelir solar yüzün, Bir anlýðýna da olsa,yüreðine düþer hüzün. Kýrýklarýný toplar gönlün, Sadece bir umut uðuruna,aþký arar gözün.
Canýný feda etmek istersin birine, Gýpta ile bakarsýn,öyle sevgililere, Sen yutkununca,boðazýna deðil, Yakan düðüm,düþür yüreðine.
Tabiri caizse, Bazen, Yaðmurda ýslanan kedi köpek gibi olursun, Herkes el ele dolaþýrken, Sen küçülürsün ve sanki kaybolursun, Saklanmaya iki adet göz arasýn, Bir kalp ararsýn, Sevgili gibi olmasa da seni dost gibi aðýrlasýn.
Ve sonra,
Baþlarsýn kendini teselli etmeye, Bahaneler üretmeye. Yahu ben aþký köpek gibi yaþadým, Yaþadým da ne oldu? Ben derdime baytar bile bulamadým.
Boþ ver ikinci defa çalmasýn aþk kapýmý Bu yürek daha diðerini unutamadý. Ama keþke tekrar çalsa kapýmý, Hepsini unuturum, Yani her halde unuturum, Ama gelsin yerden kessin ayaklarýmý.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.