Bir eksik bir fazla düþüncelerim, Hesap yapamam ben matematikçi deðilim. Ama çok soru sorarým, Lakin, Çarpýlýp aþktan bölünürsem,beni eve gönderin.
Yani biz aþk yoksunlarý mýyýz? Hayallerimizi gerçek sanýrýz, Düþlerini kurduðumuz sevgiyi, Bu dünyanýn varoþlarýnda mý ararýz ?
Hoþ görülü müyüz ? tabi ki hayýr, Karþý tarafta mutlaka bizden bir þeyler olmalý. Bizim gibi konuþmalý, Bizim gibi davranmalý, Ýdeolojimiz ayný olmalý, Ayný inanca sahip olmalý, Ayný renkleri sevmeli, Ayný,ayný,ayný. Peki insan neden çeþit çeþit yaratýldý?
Biz mükemmel miyiz ki? Her kes bizim gibi olsun. Biz kendimizi ne zannediyoruz? Ne kadar da aptalca, Neden herkes bizi konuþsun ?
Susalým lütfen sustum ben, Susarsam kana kana su içmem, kafamda ki sorular hepsi bir ateþ gibi, korkarým onlarý söndüremem.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.