Yaþlanmaktan korkan adam, Peynir ekmek gibi tüketiyor umutlarýný. Yüreðinde yok kin ne de intikam, Cesareti olmadýðý için,çatýyor kaþlarýný.
Ama, Keþke cesareti olsaydý,yalnýz! kadýn gibi, Aðlasa bile kadýn gibi aðlasaydý, Kadýn gibi temkinli düþünseydi, Utanmayýp kadýn gibi sevseydi. Erkeklik edip gururuna yenilmeseydi.
Belki þimdi sevda acýsý çekmiyordu, O çok sevdiði kadýnýn kollarýnda uyuyordu. Þimdi ise her dokunduðu gül, Belki de kanamýyordu, Acý çekmiyordu, Yalnýzlýk, Onun en sadýk arkadaþý olmuyordu.
Ama, Hatalarýna hep bir bahane buldu,erkek gibi, Erkek gibi onurlu olmam gerek dedi, Onurlu olmak sadece erkeklere mahsustu sanki, Onun düþüncesin de, Erkek adam özür dileyemezdi.
Bazen ne düþündüðümüz hiç önemli deðil, Yüreðinin sesini dinleyen olmuyor sefil, Kim bilir, Belki de çok fazla düþünmek gereksizdir, Kadýn gibi dedik ya ? Eminim onlar bizden daha zekidir.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.