Denizi olmayan bir kent’in sahilinde aradým umudu ne dalga sesi ne bir yakamoz martýlar kanatsýzdý kýyýlar ise denizsiz dilimden düþen þarkýlar ezgisiz
mehtap çekip giderdi sessizce bir bilinmeze saklambaç oynar yýldýzlar gökyüzünde belki içinde sen olan bir gemi demir atar bu ýssýz rýhtýma
oysa ki gökyüzünü yüreðime sýðdýrmak gök kuþaðýný her renge boyamaktý yaðmur bulut’una ellerimle dokunup bitap düþene kadar sýrýlsýklam ýslanmaktý seni sevmek
ah! bir dokunsa ellerin yüreðime dönecektim renklerin en güzeline ay süzülecekti sessizce gecenin kollarýna kanatlanacaktý martýlar yüreðimde kavuþacaktý denizlerim mavilere avuçlarý iyot kokulu deniz bakýþlý çocuklar doðacaktý gözlerimde
.....
MELTEM KINIC
Þiirime sesiyle hayat veren deðerli arkadaþým Emre Özkan’a en kalbi teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
meltem kınıc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.