hayat bir çengi gibi kývrýlýrken, sisler içinde yaþamak kimine zil, kimine zül oluyor
aþk bir göz gözü görmeyen bir yangýn yeri bu yangýnda kimi alev, kimi kül oluyor
ben ne zaman boynum kýldan ince desem aþka aþk bana bir uzun eyvahh oluyor terk edilmiþ köylere dönüyor yüreðim aþk bana yasak aþk bana tuzak oluyor
usandým her aþkýn bir veda olmasýndan aþka daraðacý kurulmasýndan usandým bir istiridyenin acýsýndan, bir inci olur acýlarýmýn hep aþka çýkmasýndan usandým