Suskunluklara sýðýnýyorum, karanlýklara Bir kadeh þarabýn tortusuna Rüzgârýn kalleþine, yaðmurun kurusuna Bir bulutun gözyaþýna Ve ahmakça uyansam da her günün sabahýna
Islanýyorum en çok da aþkta, sýrýlsýklam Her þarkým yarým kalsa da Varamasam da hiç tüme Ýzmarit dolsa tabaðým Küllensem kor alevler gibi ardýndan Uçuþsam dört bir yöne Ve aþk kurusa üstümde Hastalansam sensizlikten Üstelik sýrýlsýklamsam yine
Söndürülürse þehrimin tüm ýþýklarý Doðmasan güneþ gibi tekrar dünyama Karaborsaya düþerse yineden umutlarým Gizli saklý dilensem hakkýmken seni senden
Ve suskunken en çok çýðlýk içindeysem Ve gülerken aðlýyorsam Ve hep çok severken aldanýyorsam Kimseye gerek kalmadan suçluyorsam Kendimi herkesten çok
Ve insanlýk bir savunma avukatý tutamýyorsa Kirleniyorsa aþk, kirleniyorsam Savunmasýz kalýyorsam senin günahlarýna Ve kalbin rutin çýrpýnýþlarla tutunuyorsa hayata Can çekiþirken beni yok sayýyorsan Ben hariç tüm doðrularýn yanlýþsa
Kandýrmýþsan kendini yine kendinle Kandýrmýþlarsa seni yalancý sevgiyle Yalaný gerçek, gerçeði yalan sanmýþsan Yanýlmýþsan gururundan Kabul edemiyorsan
Bulduklarýndýr kaybettiklerim Seni bulduðumda anlamalýydým Kaybettiðin ben deðildim de sendin
25.05.2015-Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir Güngör Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.