Tat verir çay gibi aþkýn eskisi
Ýhtiras arttýkça gün gün demlenir.
Kudretinden acý vermez keskisi
Kalp zaten dert karasýndan yemlenir.
Aþk alýr köhne zamandan hayfýný
Kim yenilmez, çekse keskin seyfini
Ötelerden süregelmiþ keyfini
Kuru çöller rahmetinden çimlenir.
Ne güzel maðlûbiyettir ins için
Bir þereftir, ehli-kalp her cins için
Korkma sev, her dem býrak yansýn için
Nûr’la alnýn bî-misâl perçemlenir.
Sevginin uðruna ölmek gam deðil
Âþýkan çün asla bir encam deðil
Hâkikattýr, sözlerim ahkâm deðil
Hem tarih nokta düþer, hem imlenir.
Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilün
mehmet ziya dinç
24.05.2015
Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN