Çürümeye Bırakılan Sandallar
hayallerimizin ceplerimize sýðmadýðý yýllardý, o yýllar...
yýllarýmýza zemheri vurdu
hayallerimiz hala ilk bahar
o yýllar, biz büyümemiþtik
her doðum gününde çocuklaþýp, büyümek istememiþtik
lakin, hayat acý emzirdi bize
büyüdük...
tahtadan kýlýcýmýzla kötülüklere direnirken, kötülüðün koynunda büyüdük!
beþiðimiz bir kenara atýldý, yada biz bütün oyuncaklarýmýzý kýrdýk
bazen acýlar bize tutundu…
bazen biz acýlara yamandýk
bizimle birlikte þehirler büyüdü
þirketler, süper marketler
üniversiteler, siyasi partiler, hapishaneler büyüdü
hormonlu yiyecekler, markalý kýyafetler
salýna salýna gezen afetler büyüdü
þehirlerde acýlar, þehirlerde kötülük büyüdü
kap kaçlar, vur kaçlar
tacizler, tecavüzler büyüdü
kavgalar, boþanmalar, aldatmalar, kürtajlar
yetimhaneler büyüdü
biz büyürken dünya nasýl küçüldü?
akarsular, göller nasýl küçüldü?
ozon tabakasý nasýl delindi?
kuþun kanadý nasýl kýrýldý, karýncanýn yuvasý nasýl bozuldu?
ormanlar nasýl yandý, sular nasýl kirlendi?
onca hayvanýn nesli nasýl tükendi?
ekmekler çöpe atýlýrken, Afrika da çocuklar nasýl açlýktan öldü?
kadýn sýðýnma evlerinde kadýnlar nasýl satýldý?
çocuk yuvalarýnda çocuklar nasýl dövüldü?
insanlar nokta kadar menfaat için, nasýl virgül kadar küçüldü?
bir aþk vardý, üþüdükçe sýcacýk sarýndýðýmýz
bir aþk vardý, bütün kirlerimizden arýndýðýmýz
o masal sevdalar nerede þimdi?
o güzelim þarkýlar, yazlýk sinemalar, cep foto romanlar nerede?
radyolarda arkasý yarýnlara ne oldu?
arkadaþlýk vardý, dostluk vardý, o dostluklar nasýl düþmanlýk oldu?
vahþi kuþlar mý kondu gözlerimize, zehirli çiçekler mi açtý dilimizde?
nasýl böyle acýmasýz, nasýl böyle kötü olduk?
böylesine güzel bir dünyada…
nasýl böyle çirkinleþip, birbirimizi vurduk?
artýk, terk edilmiþ köyler gibi yapayalnýzýz.
kimimiz mutfaðýnda yalnýz bir anne, kimimiz hayat yorgunu bir babayýz
kimimiz denize hasret martý...
kimimiz çürümeye býrakýlan sandallarýz
sen yinede sil göz yaþýný, ölü topraðýný at üstünden
bütün yýldýzlar sönse de, yunuslar ufku gösteriyor bak
albatroslarý dinle...
heyamola, heyamola, heyamola, yelkenler fora
sevgi pusulamýz
dostluk filikamýz
aþk zulada bir þiþe þarabýmýz
daha ne fýrtýnalara direnir, daha ne acýlara göðüs gereriz
bu puþtluklar, bu kaypaklýklar yýkmaz bizi, yýkamaz…
biz öyle kolay pes etmeyiz
bir aþka, birde dostluða diz çöker, gayrýsýna eyvallah demeyiz
yüz bin kerede vursalar bizi, biz daha ölmedik dost...
kolay kolayda ölmeyiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.