Sana müjde ey Ammâr!(r.a)
Gündüzün gördüðünden utandýðý aný,
Altlarýndan ýrmaklar akan yerlere götürdüler.
Gözlerinin biriktirdiklerine inanma,
Onlar ki gördüklerine kanar,
Zülüm bedenin yüzüne dokunur.
Beden dediðin üç günlük elbise…
Sabýr Ammâr sabýr!
Bir bakýþýn Sümeyye, bir bakýþýn Yasir!
Sabýr þükürsüz kirlenir.
Hani himayasiz görünce,
Önce mükafat dediler, sonra türlü türlü iþkence…
Cennet dediðin bir mýzrak boyu öte,
Dilinin ucu kalbine iliþmeyenelere,
Yolundan dönmeyenlere
Selam söyle...
Lât dedi. Ammâr ve uzza,
Ýlahlarýn gülüþleri saplandý soluna,
Gürültüsüz gökler çöktü aniden,
Sustu anasý þehit babasý þehit;
Dilin urganmýdýr boynuna,
Her halin tövbeye iltica.
Yanaþ þimdi Rahmet deryasýna,
Yanaþ Muhammet Mustafa’ya… (s.a.v)
Sonra söylediklerinden sýðýndý,
Kalbine sor Ammâr!
Aþkýn tecelligahý yalan bilmez,
Dudaklarýnýn kiridir sana iliþen.
Ezâyý dünyada çeken ahirette sevinir…
Dostlar Ammâr!
Teker teker baki vuculara göçtüler.
Ýki taþ arasý otaðlar kaldý teselliðah…
Ne makamdý doyuran ne de ihtilaflý bir zaman,
Hayata gevþek bir yol düþtü.
Ve süt dedi Ammâr,
Azgýn bir topluluðun hýrçýn bakýþlarýnda.
Sýffýnýn dizlerini döðüþüne baksana…
Sümeyye gibi Yasir gibi hazýrlandý binekler,
Bu gün davete icabet var...
Þehitler safýndan Ammâr doðar,
Usul ulsul düþen kar gibi.
Gözlerinin içinde bir muþtu var gibi,
Müjde ey iki þehidin oðlu!
Gül geldi payýna düþen mýzraktan…
Arýn fani bedenden nur yüzlü ihtiyar,
Cenneti kendine âþýk eden bahtiyar...