herşeyi bitirmeye geldim.

sana dair artýk þiirimi noktalamaya karar vermiþtim.
artýk herþeyi bitirmeye.gözlerimden düþmeye.aklýmdan çýkmana.
artýk yüzünü bile hatýrlamamaya.gözleriminin önüne gelmemene.
sevmemek için.baðlanmamak için bir daha hiç kimseye o gözle bakmamaya.
tüm hýçkýrýklarý biriktirip bugün hepsini dökmeye karar verdim.
biliyorum her taraf karanlýk ve anlamsýz.
senin yokluðun sarmassa iþte ozaman.aðlamasýn gözlerim artýk.
kýrýk dökük parçalar halinde daðýlmak istemiyorum.
zehir zýkkým olsun her günüm içim parçalansýn senden bi hatýra zaten bu acýlar.
tamam aklýmýda yitirdim eskisi gibide herþeyi önemsemiyorum.
haklýsýn.dokunuþlarýn izi acýdan baþka biþi vermeyince.
soðuk bir dolabdan farký yok insanýn.duvarlar gibi sessizlik sarmýþ.
içimi döküyorum 4 tarafýma bugün herþeyi noktalamaya karar verdim.
gurursuz olup her gün aðlamak istemiyorum.imkansýz olmayaný baþarmak için.
zaten alýþkýn gözlerim aðlamaya.çok kanýycak yüreðim.avuçlarým titriycek.
sen hiç birini görmiyceksin sevgilim.bir ayrýlýk insaný çok deðiþtirebiliyor.
gözleriyle gülen adamýn yok oluþunu izlettirebiliyor.yokluðun yetebiliyor.
gökyüzünü seyrettim bugün.çok tuhaflaþtým.sanki tüm acýlarým geçmiþ.
sanki sen ordasýn bana bakýyorsun ve bende sana bakýyorum,usulca..
bir rüyaya dalmýþtým farketmeden.yine paramparça olmuþtu bedenim.
ardýndan kalkýp yürümeye koyulmuþtum.misnetsiz yüz ifademle.
yaðmur yaðcak gibiydi.gözlerimden usul usul yanaðýma.
çok kýrýlmýþtým.parçalarýmý toplayýp daha fazla gurursuzun olmadan.
kendime gelmemin gerektiðini anlamýþtým.
nasýl olsa bu þiirimi sana yazmaya ve noktalamaya karar vermiþtim.
soðuk bir þubat hatýrasý bugün.aynadan kendime bakmýþtým.
býraktýðýn gibi deðildim.bu anýlar yüzümden gitmemek için direniyor.
oysa sen bana özledim demiþtin.gözlerin dolmuþtu fark etmiþtim.
ayrlýðýn bedeli aðýr olunca.uzaklýk bir maske gibi yüzümü yakýnca.
ne ben kimseyi nede kimse beni görmesin ne giyinceðimin önemi yok zaten.
herkesten herþeyden kaçamazken.yüreðimde daha seni unutamazken.
bir boþluk var böyle hep gözlerimi üzen.beni kahreden.
bu aðrý bir ur gibi depresyonlarla boðuþuyorum.
aydýnlýk deðil bu yollar biliyorum ve sen hiç gelmiyceksin.
oysa ben en güzel sözleri sana söylerdim.
dokunamadýðým bir yalnýzlýðýn içinde kaybolmak istemezdim.
farkýna varmadan yaþamayý istermiydim ki.
senin gözlerinde yaþamayý isterken gözlerinin önünde aðlamayý istermiydim yýllarca.
bir aþkýn kýrýlgan kalbiyle yazýyorum sana.
þimdi gelsen gözlerimle gözlerinle kalbinle .
dünyam deðiþirdi biliyorum.
ama senin gelme gibi bi niyetin yok biliyorum.
gözlerimin önüne gelip her ölüþümü seyrettin.
bir gelip gülsen sadece buna ihtiyacým vardý.
bir rüyaya kapýlmak yerine sesinin sýcaklýðýna ihtiyacým vardý belkide.
sana sitemlerle dolu satýrlar yazýp noktalamaya karar vermiþtim.
þimdi herþeyi güzel býrakarak bir nokta koyup susmaya.
sustum artýk.bir gölgenin içine attým tüm hatýralarýný.......

Sosyal Medyada Paylaşın: