sadece,biraz eksildim,yokluğunda.

sen gittikden sonra çok deðiþtim ben.
ellerimi býraktýðýnda,caným çok yandý.
ýssýz bir boþlukta kavruldum,ben yokluðunda.
nereye kadar kaçýcam inan bilmiyorum.
sen gittikten sonra,bir çok kadýnla hayatýmý sürdürdüm.
çok güzel insanlarla tanýþtým.
çok çirkef insanlarlada karþýlaþtým.
ama en kötüsü,hala içimde yaþýyor olman.
güzel kýzlarla tanýþtým.
hep aðýr basamaklarla yürüdüm.
kendimden emin olmak için.
hep soðuk oldum,çünkü ayný þeyler içinde sýkýldým.
aklýmdan gitmen için çok uðraþtým aslýnda.
herþeyi denedim,senden kurtulmak için.
keþkeler,ümit edici cümlelerden bile kaçtým.
yüzümü sakladýkça,nefessiz kalana kadar koþtum.
gittim bu þehirden,gözlerinden kaçtým,sesinden kaçtým..
bu akþam rahat uyurum dedim ve uyudum.
uyandým,sesin gelmiþ burnumun önüne,sesleniyorsun..
ANLADIM! ne yaparsan yap,istediðin kadar deðiþ.
baþkalarýyla birlikte ol,öp,kokla,sýkýca sarýl.
ama neyi denersen dene deðiþmicek,asla bu yara
ve sen hep benim içimden gelip,dokunuyorsun yalnýzlýðýma.
içimdeki o ses çok acýtýyor canýmý.
deðiþmedim ben hiç,aslýnda hiç deðiþmedim.
sadece biraz eskidim,yokluðunda...
Sosyal Medyada Paylaşın: