An gelir

Ecel vakti gelince, ölürüm ince ince
Damarýmda dolaþan, kan durur can çekilir
Acýmýn kýyýsýna; göðsüne gömülünce
Topraðýmýn içine, milyon sevda ekilir.

Akþam olur ay doðar, ben güneþle batarým
Kader denen denize, yemsiz olta atarým
Türlü türlü kazâyý rýzam ile tutarým
An gelir, derinlerden yýldýrýmlar çekilir.

Su içinde susarým, yakamoza deryâda
Karanlýklar karýþýr içimdeki feryâda
Kabirde yer kavgasý, büyürken bu furyâda
Titreyen bir zülüften, bana ilmek dikilir.

Kadim zamanlardandýr, aþkýn hükmüne isyan
Sînelerin açlýðý, serde sebeb-i nisyan
Gülden ayrý bülbülün feryâdý Hakka âyan
Tüylerinde kýraðý, sesiyle çýð dökülür.

Belli ki her sadânýn bu kubbede bâdý var
Yýkýlan sadâbadýn elbet ki âbâdý var
Mecnûnu bâki kýlan o Leylâ’nýn yâdý var
Çöllerde istilasý, önünde diz çökülür...


Erol URAZ 12.05.2015 Kýrklareli





Sosyal Medyada Paylaşın: