T/onlu sözlerim vardý her iç çekiþte baþka
Ve hüzne davetkârdý ya da belki de aþka…
Sonra aðladým sustum veya sustum aðladým
Sessiz çýðlýklarýmla hep kendime çaðladým
Duymadýn, ben kýzmadým sinirlerim dörtnala
Gitti çok uzaklara sensizliðe beþ kala
Ve geçti beþ dakika sonra on sonra otuz…
Devrilince saatler baktým biz artýk yokuz
Ne garip þeydi dedin benliðini unutmak
Herkesin inadýna aþký sýmsýký tutmak
“Yapma bu sen deðilsin” dedim ve haklý çýktým
Ýnandýðýn yalaný gözyaþlarýmla yýktým
Güldün ve yine güldün dedin ki her þey biter
Baktým ve yine baktým dedim bitmez bu keder
Ezber bozan bir aþký hatýrlamak zordu yâr
Küllendi sandýðýn þey hala yanan kordu yâr
Isýtýyor mazimi ruhumdaki sýcaklýk
Yerleþiyor yüzüme zifte bulanmýþ aklýk
Bir gemi yanaþýyor gözlerimin þehrine
Batýyor sonra hýzla karýþarak zehrine
Kaçma diyorum kaçma… bak ellerin de tanýk
Çakýrkeyifim biraz ve gökyüzü bulanýk
Güneþi içiyorum þimdi kan ter içinde
Ve “þerefe” diyorum bil ki senin için de