Mavi Bir Deli...
…
Gece gittikçe kaybediyordu sanki beni!
Sonra mavi bir deli öptü beni!
Mavi bir deli!
Parmak uçlarýnda yürümeye baþladý aðaçlar;
Hayaller hayalleri kovaladý bir süre…
Elimdeki sigara bir yudum deniz oldu sonra!
Kilosunu kaça verdiler aþkýn bilmiyorum!
Zindana atmýþlar gülleri;
Bülbüllerin suçu neydi?
Hayýr sarhoþ deðilim;
Kalemim ayakta bugün!
Sonra mavi bir deli öptü beni!
Mavi bir deli!
Kan kýrmýzýya boyanmýþ dudaklarý;
Alabildiðince içimi öldüren bakýþlar,
Omuz baþlarýndan kývrýlmaya baþlayan saçlarý!
Mavi bir deli…
Okyanuslarý mý aþtý kalp atýþlarým bilmem;
Sokak lambalarý yine yanmadý bugün?
Karanlýktaydý zaten karanlýðým;
Daha da beter oldu þimdi!
Yer yer senle karýþýk yaðýyor cümleler;
Yaðmurlara nispet yapýyor düþüncelerim!
Ýlmek ilmek dokuyorum adýmlarýmý aþkýna!
Ne zaman ki;
Bir yudum sen geçmeye kalktý boðazýndan aþkýn!
Aklým çýldýrýyor sanki;
Birden yanýyor ýþýklarý evlerin;
Hengâmeler kopuyor çatýlarda;
Kuþlar bahtýna þükrediyor…
Ve mavi bir deli öpüyordu beni!
Mavi bir deli…
Ellerimi saran elleri;
Gözlerime dokunan gözleri,
Anlamsýz bir tebessümün taht kurduðu çehresi!
Farklý bir lisanla konuþan kalbi;
Mavi bir deli!
Koluma girip yürüyüþü vardý!
Sanki böyle;
O yürüdüðü yerde bütün gezegen kahroluyordu!
Baþýmý aklýmdan alýyordu!
Kaçamak bakýþlarý düþüyordu avuçlarýma;
Hazýrola geçmiþ gibiydi bütün binalar,
Parklar, bahçeler ve çiçekler güneþle tanýþýyordu!
Peki ya güller!
Onlar da beraat etti!
Bülbüle kavuþur mu bilmem!
Bu þehri sevdirdi bana;
Ya da ben sevdim onu!
Adýmlarým düþerken þehrin yapayalnýz caddelerine;
Bir anda durduk!
Aklým yere düþtü,
Karanlýk sökülüyordu sanki geceden!
Ellerimi kavrayan elleri!
Gözlerimi okþayan gözleri,
Kalbime ben geldim diyen;
Mavi bir deli;
Mavi bir deli….
Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.