Sen Hiç Birini Mardin Kadar Sevdin Mi?

Sen hiç þiir yazmak için otobüse bindin mi?
Ýçime geliþler kadar gidiþler býrakan kadýn!
Sen hiç þiir yazmak için otobüse bindin mi?

Ýlkbahar bile gelmesin artýk,
Yürümeyi sevmiyorum þimdilerde,
Þehir þehir kendimi arýyorum,
Ve þimdilerde içim týklým týklým Mardin!
Girdiðim ýssýz sokaklarda kaybolup gidiyor benliðim!
Hangi köþeyi dönsem bir benzerini görüyorum sokaklarýn!
Üstüme düþen akþam güneþi,
Ve kaldýrýmlar bir ucu yüreðime giden!

Sen hiç þiir yazmak için otobüse bindim mi?
Yaz günü içime karlar yaðdýran kadýn!
Sen hiç birini Mardin kadar sevdin mi?

Yeni yetme þiirler yazmak için bindiðim otobüsler gelip geçiyor içimden!
Cam kenarý diye ‘can’ kenarýna mý oturduk yoksa bilmeden!
Mardin’in surlarýna çarpýyor hayallerim,
Ve sen düþüyorsun yýldýzlardan avuçlarýma,
Kaybolup gidiyor dileklerim, içime hüzünler katarak!
Gidiþler býrakýyorsun bana geliþlerinden çok daha fazla!
Ölü þarkýlar besteliyorum yokluðuna,
Mevsimsiz yaðmurlar damlýyor satýrlarýma,
Ve notasý yekpare bir ayrýlýk düþüyor payýma!
Nereye baksam bir parça sen,
Irmaklardan edalar toplayan kör kütük sarhoþ bakýþlarým!
Ýçime koþar adým sancýlar býrakan kadýn;
Sen hiç birini Mardin kadar sevdin mi?
Bence sevmedin!
Ama Mardin kadar sevildin!
Nerden mi biliyorum?
Kendimden;
Çünkü ben seni;
Mardin kadar sevdim be kadýn!
Ben seni, Mardin kadar sevdim;
Ya sen?
Sen hiç birini Mardin kadar sevdin mi?


Aþkýn Þairi

Sosyal Medyada Paylaşın: