Pardon...

...
Pardon!
Bahçelievlere giden otobüsler buradan mý gidiyor!
Dilime dolandý ýslýklar kusuruma bakmayýn lütfen!
Bütün cümleler sanki kalemime bulaþmýþ gibi!
Neresinden tutsam hayatým bir avuç hiç oluyor aklým!!
Gözlerimden dökülen yaðmurlar yollara düþüyor!
Bugün aklým sen!!
Pardon!
Bahçelievler otobüsü buradan mý gidiyor!!
Yalnýzlýðým týklým týklým menekþe kokuyor..
Güneþ parçalý bulutlu..
Sessiz sedasýz esen kaba saba rüzgarlar!
Attýðým adýmlarýn adresi biraz kayýp!
Uçurumlardan düþen mektuplar yazýyorum..
Kalemimdeki ilk kelime; SEN!
Pardon!
Bahçelievler otobüsü buradan mý gidiyor?
Gidipte gelmeyen hayallerim gibiyim!
Bir defa gitmek ve hiç dönmemek istiyorum!
Buram buram bir karanlýk takýlýyor aklýma;
Sessiz sedasýz yollara düþen notalar,
Detone olmuþ adýmlar…
Gözlerinizden bir buse takýldý dudaklarýma!
Bugün gönül gözüm SEN!
Pardon!
Bahçelievler otobüsü buradan mý gidiyor?
Müsaitseniz kalbinize uðramak isterim!
Bir yudum kokunuzdan içsem…
Ruhum arýnsa bütün günahlarýndan!
Gözlerimin içi gülse gözlerine!
Yarýna koþar adým bakýyorum…
Yaðmur kokan cümleleri öptüm bu gece!
Kalbinize buradan otobüs gidiyor mu?
Kalbinize! Buradan! Otobüs!
Pardon, yanlýþ oldu…
Pardon! Pardon! Pardon…


Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın: