Kilise Gölgesinde Seviyorum Seni...
…
Ne aklýmý ne kalbimi dinliyorum!
Arafýn tarafýndayým bugün,
Seninle ama sensiz günler çalýyorum kendimden!
Zamana dur dediðim yerdeyim,
Zamanýn durmadýðý þarkýlar dinliyorum..
Eskisi gibi deðilim,
Pazar günleri kiliseye gidiyorum,
Seni sevmelerimi inancýma býrakýyorum!
Her þeye yarým býraktýðým yerden devam ediyorum..
Cadýlar bayramýný kutluyorum mesela,
Kurallara kurallarýmla karþý koymayý öðrendim!
Ýnancýmý kilise çanlarýna baðladým!
Dualarýma ve dileklerime mumlar yakýyorum,
Kilise gölgesinde içiyorum sigaramý,
Her köþe baþýnda bir mevsim deðiþtiriyorum,
Yazýmý fýrtýnalara, kýþýmý kana buluyorum!
‘’Ben’’ karakterinde yazýlar yazýyorum þimdi,
Senli kafiyelerime benzin döküp yakýyorum,
Olmasý gerektiði gibi deðil de;
Olmamasý gerektiði gibi yaþýyorum!
Ýnandýðým gibi;
Kilise gölgesinde seviyorum seni;
Seni; kilise gölgesinde seviyorum…
Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.