Özleyemiyorum artýk sade sevdalarýn o kar beyazý sessizliðini, Artýk baþým dönmüyor dizlerine uzanamadýðým o þehrin ýþýltýsýnda.. Uzaklaþýyorum her geçen saniye yüzüne vuran yýldýzlarý sayamadan.. Sen de bir gün þiir olursun demiþtim sana bu kaldýrýmlarýn tozlu hayat izlerinde.. Fýsýldamýþtým damarlarýna; o bir gün gelir de aþýk olursam sana koca þehir, O buz tutan, o gri, o terk edilmiþ sýrrýný alýrsam en derinlerden, 3-5 harfe hapsederim, resmederim bakýþlarýmýn deðdiði her köþeye seni.. Hadi durma þimdi! Hatýrla o sebepsiz çýðlýklarýn kimsesiz kapýlarý çaldýðý, O sessizce damarlarýnda volta attýðým kýyamet sabahlarýný..
Y.E.O* 01.02.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus emre ORAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.