Hıdırellez kelamıdır bu rüzgar

Hýdýrellez kelamýdýr bu rüzgar

BU GÜL KOKUSU BU MENEVÞE
bu raþe
bu renk
geliþinin müjdesidir baharým
gün özgür olurdu ya gecenin tutkusu
tutsaklýðý olmasa
baharým bu senin müjden bu bir tahliye
bu senin en kadim selamýndýr

her geliþinle siler süpürürsün üstümüze çöken karanlýðý
ayrýlýðý vuslata döndür baharým
ürperirken tenin gitmek ebedi deðilse
bekliyordum umutsuzca olsa da dönüþünü
bu gün senin on dört Þubat’ýn sevgililer sevgilisi
þerefine bu þiir

yine gözümü alýyor çýplak tenine giydiðin
bu çiçekli elbisen
habersizce geliveren sevgili Mayýs gamzelerine sar beni
topuðuna kadar inen saçlarýn
doru bir tayýn yelesi gibi
þairin kadýný kýsraðý sen BAHARIM
gitmek özgürlükse git derim

ama kal bir kaç zaman yalnýzlýðýma sarýl bir zaman
eðer yemin edip de söz verebilirsen
git derim gitmek özgürlükse
iyi düþün ama beni yine buralarda bulabilirsen
git derim be sevgili

YÜKSEL NÝMET APEL

6/MAYIS/2015/ÇARÞAMBA/BODRUM
Sosyal Medyada Paylaşın:

yukapel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Mezuniyet balosu Bir sen var senden içeri bir ben var benden içeri Sonbahar ağıdı Mavi ortanca. Hüzün ağacı Melek yüzlü Azizim leylâ Tespih Haydarpaşa İstanbul. Ağaçta dal dalda yaprak, yaprak'ta çiy tanesiyim