Hatırlar mısın?

Gecenin bir vakti
Avazým içime kýstýrýlmýþtý ama
Haykýrýþlarým uluyan kurtlara karýþýyordu
Ve ellerim titriyordu yaprak misali
Çaresizce dizlerine kapanmýþ
Bu gönül seni dileniyordu
Çoraklarda bir damla suya hasret
Ve kan bekleyen hasta misaliydim
Þafak söküyor ve ay karanlýk þimdi
Ve kömür karanlýðýnda görüyor yüreðim
Nice ablukalar sarýldý gözlerime
Nice kýyametler yoklar dilimi
Hani tutsaydýn elimden diyorum
Zehri alýnmýþ bir yýlan
Kanatlarý yolunmuþ bir güvercin
Olurdum inan ki…
--
Bir gece vaktinde
Kar yaðýyordu sararmýþ yapraklara
Ýçimin pýnarlarý üþüyordu
Ve ateþ vermeni bekliyordum yüreðime
Ýçimin korlarýný söndürmemeliydin
Cehennem misali yanmalýydý
Iþýksýz ruhuma senin yüzün gerekliydi
Hapsettiðim kumrular uçmalýydý
Akla karayý sevmeliydim mesela
Þarký nakaratlarýný, çilekli dondurmayý
Hatta yolda mýsýr satan seyyarlarý bile sevmeliydim
Sevdim, deðiþtim ama ne çare sevgilim!
–
Hatýrlar mýsýn sevgilim, bir gece vakti
Rüzgârýn ýslýk çaldýðý
Dumanlarýn havayý elleriyle boðduðu
Ve Ellerinin ellerimden koptuðu o günü?
Sýrat köprüsü yýkýlmýþtý sanki
Yenilmiþ bir ordu gibiydim
Böðrümden kýlýç inmiþti belki
Ya da evladýný mezara veren bir anne misaliydim
Hatýrlar mýsýn sevgilim?
Üþüyen sokaklara aldýrýþ etmediðin
Köþe baþýnda duran ýþýklara bakmadýðýn
Ve arkana bile bakmayýp gittiðin o günü?
Nasýl da omuzdan kayan tüfekti öyle?
Taþýn, topraðýn feryadýný duymadan
Ve boðazda halkalanan sessizlik düðümü gibi
Münhasýrdý ayrýlýk bana
Kaçýþým yoktu bundan
Üstünkörü görmeliydim hayatýn
Firaklara sancak dikeceðini
Yýldýrýmlarýn düþtüðü yeri yakacaðýný
Bilmeliydim, bilemedim!
--
Hatýrlar mýsýn sevgilim, gece vakti
Ellerini avucuma alýþýmý
Ve nefesimle ýsýttýðýmý hatýrlar mýsýn?
Her defasýnda daha da zorlardým þansýmý
Ve ara sýra gözlerime bakýþýn vardý
Ýçim göçerdi, bin kat daha severdim seni
Kim derdi ki soðuktan korkacaðýmý
Zifiri karanlýkta hem dolunayým hem güneþim olurdun
Bir aydýnlanýr bir güneþlenirdim bakan gözlerinde
Sersefil karanlýklar, soðuklar da kim oluyordu?
Hepsi sende yok olurdu biliyor musun?
Yoksun, yokuz iþte!
--
Sevgilim, bir gece vakti hatýrlar mýsýn?
Bir kýyýda denizi seyrediyorduk
Ben sana, neden denize bakmýyorsun dediðimde
Gözlerin, denizim olmuþ haberin yok demiþtin.
Tebessüm etmiþtim ve kulaðýnýn sol üst köþesine
Bir armaðan kondurmuþtum gizlice
Sonra omzumda yer arýyordu baþýn
Ben her zamanki gibi baþýnýn
Sol omzumda olmasýný isterdim
Kalbim vardý, dinlemeliydin o ritimleri
Çaðýrýþlarý, feryatlarý
Ve senin için kalbimin attýðýný dinlemeliydin
Dinledin ama gittin
Yoksun, yokuz iþte!
--
Ahh, karanlýklarda ýþýk saçan sevgilim!
Iþýðýný görebilmek için kurtarýlmayý bekleyen
Bir kömür iþçisinin umududur bendeki
Kurtarýlmayý bekliyorum senin gözlerinden
Hakka giden yolun senden geçeceðini biliyorum
Sevgilim, daraðacýna sürüklenen bir
Mahkûmum ben
Ve fermaným da celladým da sensin
Uðrunda can vermekse eðer borcum
Üstüne kâinatý koyar geçerim
Yeter ki sen, bir daha bak gözlerime.
Ýbrahim BAKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: