SON SEVDAM

Gönlüm arý gibi çiçekten çiçeðe kondu
Birçok gönüllerde tahtýný kurdu
Sonunda birine baðlandý kaldý
Artýk oda benim son sevdam oldu

El ele dolaþtýk kýrda bayýrda
Avuç, avuç su içti avuçlarýmdan
Parmaklarým tarak oldu saçlarýna
Artýk oda benim son sevdam oldu

Her silleyi beraberce karþýladýk
Mutluluðu hüznü ayný duyguyla yaþadýk
Yaðmurla beraber ýslandýk karda üþüdük
Artýk son sevdam oldu bu caným sevdiðim

Peþimizde düþmanlar, ensemizde nefesi
Kýskandýlar mutluluðumuzu kutsal aþkýmýzý
Ayýrmak için uðraþtýlar, yaradan korudu bizi
Artýk son sevdam oldu bu caným sevdiðim

Aþk ateþi yandý sönmüyor, kalbim alevli
Durmadan yansýn, sönmesin sevgi ateþi
Hayatýmýz son bulacak elbet bir gün senle
Artýk son sevdam oldu bu caným sevdiðim

Vasýf’ým Karlarda yaðdý hiç önemsemedik
Yataðýmýz yorganýmýz olmadý bir çulla sarýldýk
Sevgi üzerine kurduk sevgi sarayýmýzý
Artýk son sevdam oldu bu caným sevdiðim

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
03.05.2015 PAZAR

Sosyal Medyada Paylaşın: