Bir Deniz Düşlerim

Uçsuz bucaksýz bir deniz düþlerim
Sýnýrsýzlýk ve azameti baðrýnda barýndýran,
Saf ve pak hislerin duraðý,
Azgýn ve taþkýn seller mekaný,
Baktýkça avunulan,
Boþalttýkça kederlerini,
Kendi içinde yoðuran,
Daldýkça içine hazineler sunan,
Uçsuz bucaksýz bir deniz düþlerim.

Varsam sahiline sesini iþitirim,
Baþýboþ dalgalarýn.
Vurdukça sahiline,
Bir çekicin örsüyle buluþmasý gibi,
Kaderimle buluþurum.
O denizin hali, benim halimdir.
Ýþte bu saha öyle bir saha ki,
Kocaman bir þehre çýkar bunun sonu.
Kendi içime olan yolculuk,
O denizin yolculuðuyla ayný.
Bazen sütliman, bazen de dalgalý...
Uçsuz bucaksýz bir deniz düþlerim.

Özünde, derinliklerinde,
Karanlýk diplerinde, hazinesini saklar.
Dalmaktan korkan, Dalmaktan aciz olanlarýn,
Ýþi ne ki...
Ýnciyi, mercaný arar.
Sen deniz ol ki...
Dalgasý da sen, incisi de sen olasýn.
Üstünde gemilere yol olasýn.
Semekler aþkýna kansýn,
Uçsuz bucaksýz bir deniz düþlerim.

Cümle nehirlerin, çaylarýn
Son duraðýdýr o...
Vuslat ve özlemin buluþmasýdýr o...
Kederin, ýztýrabýn, hicranýn, sonudur o...
Yorgun ve uzun yolculuklarýn dinlencesidir o...
Benlik ve kibrin sonu olan,
Uçsuz bucaksýz bir deniz düþlerim.

(Bursa-Temmuz 2014)

Aydýn Çetiner

Sosyal Medyada Paylaşın: