þimdi her þey
bir ayrýlýktan arta kalan
hüzünler kadar durgun
sanki hiçbir þey yaþanmamýþ gibi kör
hiçbir söz söylenmemiþ gibi saðýr
tüm anýlar
bir yýðýn kaðýt artýklarý
ve hayal kýrýklýklarýndan ibaret
ve kalbimde
týkýr týkýr iþleyen ayarý bozuk
saatli bir bombadýr akýp giden zaman
benim kaybolan bu gökyüzü sevdam
þimdi hangi uzaklýðýn görünmezliðin de bekler?
ve benim uzaklara duyarlý bu özlemim
oyuncaðý elinden alýnmýþ bir çocuðun
Israrlý çabasý gibi hep sonuçsuz
kaybolduðunun farkýnda olmayan
kimsesiz bir çocuk sesiyim evren de
saçlarým sözlerimden kýsa
ve yüreðimden uzak kervanlar geçer
þimdi beni tutup ikiye bölseler
bir yaným hep çocuk kalacaktýr
bir yaným kuþlar gibi gökyüzüne karýþýp
bir yaným deli taylar gibi özgürce þahlanacaktýr
bir þiiri, bir çocukta yazdýrabilir
bir manzara da
ve ben, iddia ediyorum
dünyanýn en güzel þiiri bir çocuðun gözleridir
ve ben, en güzel þiiri bir çocuðun gözlerin de gördüm
meriç aydýn