SÖYLESENE ANNE
“dünya bir deri ve bu deride hastalýklar var.
hastalýklardan bir tanesi insan.”
frýedrých nýetszche söylesene anne kim bunlar
kime ve neye baðlýlar böyle körü körüne?
yüzleri soðuk ve renksiz
sesleri boðum, boðum
adýmlarý yavaþ ve ürkek
her an bir korkunun habercisiymiþ gibi
yarýnsýz bir dünyadan gelmiþ gibiler
ve ellerinde yarýna dair
hiç güzel bir þeyleri yok
önce insana düþman oldular
sonra düþünen herkese
toprakta boy veren filizin yeþiline
aðacýn dalýndaki tomurcuða, çiçeðe
sana, bana ve her þeye...
ey karanlýk seviciler
kalpleri gökyüzünden habersizler
elleri sevgiden uzaklar
gözleri kör, yürekleri saðýrlar
kendi çýkmazlarýnda boðulanlar
arýndýrmaz hiçbir su ellerinizdeki kirli kaný
temizlemez yüreklerinizi dillerinizdeki hiçbir dua
diz boyu karanlýða batmýþ bir yarýnsýzlýðýn sesidir bu
kanla ve barutla beslenen…
þimdi bana gidiyorum diyorsun ya anne
ve giderken beni sevdiðini söylüyorsun ya
beni sevdiðini söyleme gittiðin yerlerde
olur da bir çocuk duyar kendimden utanýrým
ne farký var ki bir çiçeðin bir çocuktan
bir serçenin bir mutluluktan ne farký var?
insan dediðin nedir ki anne
sadece etten ve kemikten mi ibaret?
çocuklar ölürken nasýl mutlu olunur söylesene anne?
(çocuklarýn öldürüldüðü bu dünyada
bana kimse mutluluktan bahsetmesin)
görüyorsun iþte mutsuz bir þeyim ben anne
bir evin sokaða açýlan kapýsýndan
içeri girmiþ gibi münzevi
anne kokusunun sýcaklýðýný
bir baba þefkatiyle sararak
yenen de, yenilen de benim kendine
bir düþmanýma bir de sevdiklerime…
ne olur gittiðin yerlerde
beni sevdiðini söyleme anne
olur da bir çocuk duyar kendimden utanýrým
gülüþleri kan olur oturur yüreðime
kýrýlýr içimin bir yerlerinde yaþama sevincim
dalýndan düþen bir yaprak gibi daðýlýrým…
oysa sevmek doyasýya, tüm doðayý ve insanlarý
ne güzeldir kardeþçe ve barýþ içinde yaþamak!
bakýyoruz ama görmüyoruz anne
korktuðumuz þeyin bile ne olduðunu bilmiyoruz
bir hücreyiz öldükçe yalnýzlýðýmýzda çoðalan
belki dünya hastalýklý bir insan!
meriç aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.