umut...

cosmos

...
ey adalet daðýtýcýlarý
ey içinden çýkýlmaz bir korkuyla
kendi günahlarýyla baþ baþa kalakalmýþlar ey
iyiye ve güzele tahammülü olmayanlar
birbirlerini ayný insanlýk masalýnda unutanlar ey
ey kavmim!
çýkar beni bu insan soyunun görünmezliðinden
soðut onanmaz yarasýný tükenmiþliðimizin
kurtar ellerimizi gecenin kýsýr döngüsünden



...
anne karnýnda bin sancýyla doðan sessizlik
derin bir uðultunun bir bilinmeze alýp yürüdüðü bütünlük
bize güneþi ayla sevdiren farkýndalýk
tanýmsýz onca sebebe gebe býrakýlmýþ belirsizlik
ey dünün ve bu günün kucaðýnda ki aðulu yolculuk
içimizde alelade çoðalan zamansýz uzaklýk
ey kadim yalnýzlýk
ey dünya
cosmosun en günahsýz oðlusun sen.


ey tanrý ve tanrýçalarýyla
düþlerin renkli bahçesinde
kendini sonsuzluða büyüten hiçlik
zamanýn gizli labirentlerin de
yüreði boþlukta sallanan us
her aðladýðýnda kendi tüylerini yolan
bir anka gibi acýtansýn
ey ölümün doyumsuzluðuyla sofrasý dolu olan
bizim açlýðýmýzý baðýþla
kehanet saçan bu kirliliðin doðurganlýðýný yok et
yeniden kardeþliðine kabul et bizi
sevgiyle ekilen tohumlarýz biz göðüne
senden dostluk bekliyoruz
isayý hoþ gör
þarabýmýzý kesme
korkuyla kararan belleðimizin maviliðini koru
ey aðrýsý gizli kalaným
ýþýðýndan bir þey kaybetmeyenim
ýssýzlýðý gizemiyle kaplý olan
öncesi ve sonrasýyla hep bizimle sonsuz
gitme kal bekle bizi!
hünerli ellerimizi bekle
diz çökmeyen bileklerimizi
aþktan ve ayrýlýktan örselenmiþ yüreklerimizi bekle.
..
bekle...



meriç aydýn

Sosyal Medyada Paylaşın: