Yıkık Duvarlar

Yýkýk duvarlarýn gölgesinde
Gariplerin, kimsesizlerin,
Sessiz çýðlýðý gelir.
Ne zaman bu sese kulak versem,
Canýmdan can veresim gelir.
Kimsenin çocuðu deðildir, onlar...
Hüzünlü kalplerin mekanýdýr onlar...
Geleceðe hep ümitle bakarlar,
Yýkýk duvarlarýn gölgesinde...

Harabet ehli zannederiz,
Kendi zannýmýzca...
Pejmürde görünüþünün altýnda,
Gizli bir hazinenin,
Haznedarýdýr onlar.
Kaygý ve korkulardan uzak
Arýnmýþtýr kalpleri berrak berrak...
Yüce Sultan’ýn emrini bekler dururlar,
Yýkýk duvarlarýn gölgesinde...

Herkes onlara acýrken,
Onlar da herkesi acýrlar.
Yoktur ki kimsenin kimseden haberi...
Setreylemiþtir Allah,
Halkýn gözünden onlarý.
Gözlerini dikmiþlerdir onlar...
Ötelerin ötesine...
Nazargah-ý ilahidir kalpleri,
Yýkýk duvarlarýn gölgesinde...

Yaþayan sen misin?
Yoksa onlar mý?
Bir kýyasla...
Gerçek mutluluðu tadan onlar mý? Yoksa sen mi?
Bir kýyasla...
Hayalle gerçeði gören,
Onlar mý? Yoksa sen mi?
Bir kýyasla...
Gel, sende sýrtýný bu duvarlara yasla.
Ebediyete kadar uç;
Yýkýk duvarlarýn gölgesinde...
Aydýn ÇETÝNER(2014)

Sosyal Medyada Paylaşın: