Görüyorum þuranda bir yangýn var..! Yönü belirsiz rüzgarlardan alevlenen. Çýrýlçýplak telaþlarla gelirken kapýna, Beni yangýnýna döküyorsun.. Ben zaten tutuþmuþum bilmiyor musun..?
Paslandý beni orta yerimden kestiðin býçaklar, Artýk vuslat ilminde köþelere sýkýþmýyorum.. Her gece þafaða adýyorum adýný, Güneþ doðuyor doðmasýna da..! Ben boþa doðmuþum bilmiyor musun..?
Çiðneyerek sana verdiðim ömrümü, Ýkinci sýnýf hayaller de gezinerek ayan beyan, Ýçmeden sarhoþluk büyütüyorsun, -Bak dizlerim kýrýldý..! Adýmlarýmý sana getiremiyorum.. Hangi imanýn avlusuna koþuyorsun bilmem, Ýliklerim çekiliyor dilsiz sualsiz. Ben senin cevaplarýný duyuyorum duymasýna da..! Ben boþa sormuþum bilmiyor musun..?
Zifiri karanlýk da ayaz kovalarken kalbimi Bir savaþa tutuþtum vebalsiz. Geç kalmýþlýðým vurulurken yüzüme, Gülüp geçmelere ertelenmiþim. -Bir yafta asýp boynuma, Beni umrundan silivermiþsin. Ýkinci el sevdalara ödünç bir öykü olup Gizli gizli kayboluyorsun. Tanýyamadým kokunu ilk defa, Özlemimi bile yok sayýyorsun..
’’Unutma hayat esirgemez kimsenin ettiðini, Tüm aðýtlarda dualanýyorsun..’’
Bir uçurum kenarýna ittiðin varlýðýmý, Armaðan edemeyerek hiç kimsenin varlýðýna, Kimliksiz, hükümsüz, bi-çare kaldým. Mazi de kaybettiðim hatýralarýmý bir bir dökerken kaleme, Tuzsuz bir tad býrakýrcasýna dudaklarda, Mavi kazaðýnýn sökülen ipliðin de, Kördüðüm kaldým..
’’Bileklerimden kesilmiþim tebrikler senindir bak kimsenin avcunu tutamýyorum’’
Süsledin mi ömrünü bilmem ezber kabartmalarla, Kimseye ben gibi dönüyor musun ? omuz üstünden. Nabzýmý durdururcasýna ettiðin sözleri, Sabahlarý ettiren o öldüresi gülüþleri, Bin þiir yazdýran göz süzüþleri, Þu ömrümü yok ettiðin terk ediþleri, Bir baþkasýna nöbetliyor musun..?
-Varsýn infazým parmak uçlarýndan düþsün kabulümdür. Damarlarýnda ölemedikden sonra, Göçebe þehadetler usulümdür.
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.