...
Sevince öyküsü güzel ülkenin,
Zemheri gününde ateþ yakansýn.
Külümden tortusu farzet gölgenin,
Güneþi toplayýp ýþýk yakansýn.
Yetiþir sesime duyar yüreðin,
Kýraðý düþünce cemre sanansýn.
Bu aþkýn her yaný senin eserin,
Susunca duyamam öyle sanansýn.
Çiçekler içinde amber bilinmez,
Cennetten esinti hüzzam kokansýn.
Derakap ilminde essah bilinmez,
Yokluðun hurafe eslem kokansýn.
Kursak da vaveyla özde feveran,
Ruhumda ölümsüz sevda olansýn.
Koynumda müptela tende cereyan,
Ömrümde sürümsüz evla olansýn.
Aylardan yedinci sekiz günlerden,
Evvelden mahþere bana doðansýn.
Eflake nakþetmiþ biriz tümlerden,
Gazelden hazele cana doðansýn.
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.