Mülhem bir ikilem içinde yolculuðum, Öfkesinden eksilterek kendimi bir alaca feverandayým. Kibrit alevinde yanan tomurcuðun, Kokusundan sermest, bir miraca heyelandayým..
Kaným yanýyor hala damarlarýmda, Göðsüm sývazlýyor kendi kendini umarsýz. Bir bildiðin vardýr diyorum soran olduðunda, Yoksa býrakmazdýn deðil mi ? inançsýz ve de yalansýz.
Kendi ferahýndan muzdarip, ekli eksiz hükümlerle, Çoçukluktan dem vurduðun aydýnlýklarý, Yükleyip boynumun tam ortasýna, Kuru kalabalýklara atmazdýn beni bilirim.. - En uzaklarý en uzak eden gülüþünden, Sýrýlsýklam aðlamaklý iç çekiþinden, Mahrum etmezdin varlýðýmý, varlýðýna diz çöküþünden, Bilirim..! -Bilirim, Her sabah çekiliþinden yokluðunun çýktýðýný. Bilirim..! Gözlerimin hoyrat bakýþýndan býktýðýný..
Oysa öl dediðinde ölmezdim beraber yaþamak için, Gecesi zemheri gündüzü ayaz kesse de, Bir yolunu bulurdum bizim için. -Gövdemi düþtüðü amansýz yerden bir sen kaldýrýrdýn, Mil çekili kaderimin o bilinmez alýn yazýsýný, Lirik bir þiir de býraktýðým ömrümün dinmez sýzýný, Bir sen kaldýrýrdýn göðe uzanan yýldýrýmlarýn, Göðsümde ki sanrýsýný..
Ne çabuk unuttun diri diri ettiðimiz dualarý bilmem..! Kaç kere kaçýrýldým aðlamaklý gözlerinden, Ve nasýl yokladý yokluðun soluðumu.. -Þimdi istemezdim deyip deyip duruyorsun, Bende beklemezdim diyorum.. Mevsim kýþ, ayaz, yurtsuzum..
Geçti bir gün daha dilden habersiz, Rab þahit.. Seven sevileni etmez þikayet.. Sen edep idin dilimde ezele ait.. Aþk damarýmdan damarýna etmedi sirayet..
-Ýkinci bir emre kadar birinci cihanda yaþamak mecburi, Kader ikliminden mahþer mecrasýna taþýrým ettiðini.. Öylesi bir kaç söz unutturur benliðimi sana,
-Sen yol diye öðretirken uçurumlarý bana...
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.