Ölümlü bir bedeni çok da sahiplenme ! Günü gelince ayrýlacaksýn bir solukta... Nefes alýp verdiðin beden senin zannetme ! Toprak altýnda çürüyecek sonuçta...
Ruhunu satma dünya malýna... Ýnandýðýn deðerler uðruna yaþa... Þeref olsun , doðruluk , mert ol da... Sakýn yanlýþ bir hikayede figüran olma...
- Söyle þimdi !
Kaç defa döndün uçurumun kenarýndan... Hayat seni yorduðunda kaç defa düþtün yardan...
- Saydýn mý ?
Kaç idam taburesi devrildi umutlarýnla... Kaçýndan sað çýktýn yara bere içinde ...
- Ya da sus konuþma !
Yorgunum hayat ! Sen yorulmadan geçip gitsen de... Ben seni uzaktan izlerken bile yorgunum...
Dargýným hayat ! Yüzsüzlüðü ele alýp gelip gidenler hele... Onlarý uzaktan izlesem de yorgunum...
Üzgünüm hayat ! Yýllarý boþa harcamaktan baþka ne yaptýk ! Þimdi mazide kalan anýlardan baþka ne kaldý geriye...
Sen sus sakýn söyleme... Son sözü ben söyleyeceðim yine...
Son nefeste yine uðruna binlerce kez öldüðün ’Üç harf tek kelime...’
Son nefeste ’ aþk ’ ile...
Yenildim hayat ! Yenildim !!!
Sen Kazandýn yine...
Yunus Özkan
22.04.2015 01:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.