Karalamaya neden baþladýn sen ? Yazan mý yoktu da dillendirdin kalemini Kesmedi mi yazýlanlar , anlatmadý mý seni? Yoksa dertlerin taþtý da þair mi zannettin kendini
Bilselerdi yaþadýklarýmý susardý kalemler Kelam etmezdi seni tanýsaydý Beyaz müsfetteler Nasýlsýn diye sorma bana sen Acýmý yüzüme vurmakta neden ?
Zerre gam keder etmezsin içinde Ýçimi daðlarken gözlerinin önünde Umudu dar aðacýnda sallandýrsan , Ben nefes alsam ya da ölsem sana ne?
Kýymetsiz misin diye soruyorlar Dik baþlý bilenler seni sevmiyorlar Gül teninin kokusunu hissetmiyorlar Bunlarý saklýmda düþledim sanýyorlar
Olmuyor , olmazlarýn çýkmazýndayým Yine bir gece , geceyi karartan sözlerinde Ýmlasý bozuk satýrlarýmda seni bilmezlere Aþkýmý anlatamayan kalemlere kýrýlýyorum
Yoksa yazmak istemem böyle Ýki öksürük arasýnda bir kelime Verdiðini ciðerlerimden söken gözlerine Özlediðimi belli etmemek için ilaçlarýma sarýlýyorum
Yorgunum , kolum kanadým senmiþsin Sen de çekip gitmiþsin be sevdiðim Ne içsem boþ , Hangi mey ’den dem vursam ayýlana kadar ne hoþ
Kandýrmak kendini kelimelerin gizemi Ýzlediðim resmindeki o muazzam gülüþü Kendini þair zanneden hiçliðimle... Yakýyorum bu gece ...
Yunus Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.