Lal

Kimse bilmese de sadece sen duymuþ ol ...
Bu sessizlik benim mabedim !

Her zaman olduðu gibi , ay ýþýðýnýn altýna sakladým.
Nefes alamadýðým zamanlarda yüreðimi akladým ...

Yasaklý gönülleri bir araya getiren tutkuda !
Elini bile tutmaktan imtina ettiðin saflýkta ,
bu sessizlikteydi...

Sen , sana yakýþaný çekip kendine ayýrdýn...
Belki yanýldýn ama hiç geri atmadýn...

Üzerini örttüðün helalin de olabilirdi , hareminde...
Haramý bir bir gün yüzüne çýkarmak anlýk mesele...

Her neyse !

Sensiz yaþadýðým
en derin an kadar
sessiz bu lal kalan dünyam...

Zaman akýp giderken
geceyi ölüme
solumu zulüme salan bakýþlarýn ...

bir gün týrnaklarýný çekerse mabedimden...
Huzurlu bir uykuyu ,
kana kana içerim seninle...


Yunus Özkan

2.5.2015 01:20
Sosyal Medyada Paylaşın: