Kimbilir belki camýmda rüzgarýn gözyaþý var.. Belki denizden balýklarla konuþuyorum senin yerine.. Ýncirler renksiz belki de bahçemde.. Belki ellerinde geçmiþten bir koku seni bana anýmsatan, sýzlatýyor sol yanýmý ince ince.. Kimbilir.. ! Ne o eski kýþlar aydýnlatýyor karanlýðýmý, ne de sokaklar adýmlarýmý sahipleniyor masallardaki gibi.. Ýyi günlerin uzaklýðý yakýyor tenimi veya komþu çocuklarýnýn sesinden kaçýyor sebepsiz dinginliðim. ‘Eðer’ diyorum; ‘Eðer yerime sevecekse baþka bir yüreði, bitsin sevdasý içimde’ ‘Eðer yaðmurlar ýslatmýyorsa ikimizi ayný þehirde, dinsin yaðmurlarým, dinsin Tanrý’nýn gözyaþlarý..’ Yalnýz kalýyorum sapsarý bir topraða vurgun, yalnýz ölüyorum her gece Boðazýn sularýnda.. Kimbilir..! Belki camýmda rüzgarýn gözyaþý var.. Belki sýzlýyor þiirler kaleminin ucunda..
Burak Özdemir RABARDA
Sosyal Medyada Paylaşın:
brkozd Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.