Manidar Tebessüm...

Bir yaným hep ýssýzdý benim..
Sebepsiz rüyalar
ve
kirli kokan bir duvarda
son beyaz noktaydý
beni sana anýmsatan galiba..
Tam da bu keþmekeþin orta yerinde;
Tebessümün manidar,
ve hatta
manidar tebessümün,
hýrkasý gövdesinden büyük,
küf kokmuþ bir beden için..
Bir kadýn ki
içli bir ceylana benziyor
ve
uzamýþ sakallarý ile
þairlere meydan okuyan
bir sapkýna aþýk..
Kahrolsun aþk..
Kahrolsun kadýn,
ve mahlukatýn cümlesi.
Islah olmaz irin dolu bir yara
belki bu karmaþa
geldiðim yerde,
belki de bir sulh
en kanlý leþi en güzel gülüþünde..


Sabahý güneþine küs rüyalar
not ediyorum son günlerde..
Evlatlar misketlerine,
babalar ise kadýnlarýna küs rüyalarýmda..
Azýðýnda mutluk taþýyor bazen
ak saçlý bir anne,
bazense sel sonrasýnýn en mutlu sessizliði
saðýr edercesine acýtýyor
içimde bir yerleri..
Sessiz bitiyor her rüya..
Sessiz..
...


Bir yaným hep ýssýzdý benim..
Çil çil yýldýzlar dökülüyor pervazlardan..
Ve bir bebek gözüyle
dalgýn dalgýn bakýyor
meze kokularýnda büyüyecek
aþk kokan bir serçecik.
Ben görüyorum,
hatta göz gözeyim,
hatta ben O’yum,
sinire kesmiþ bakýþýrken..
Sonbaharý anlatýyor gözleri..
Sonbaharý soluyor o küçücük ciðerleri..
Sonbahar gibi esiyor
Ýstanbul’un orta yerinde..
Bir ben,
bir de O
ýssýsýz bu koca þehirde..


Burak Özdemir

Sosyal Medyada Paylaşın: