Musallaya varmadan buz keserken yekvücut Densiz bir seðirmeyle tebessümdeydim anda Onca acýya raðmen mimikler mutlu mes’ut Nasýl olurmuþ insan, hele ki bu zamanda Ben gibi pervasýzý bulunmazmýþ cihanda
----
Zemherinin karýný serpsen de üzerime Damarýma zerk edip, dondursan da kanýmý Ve hatta ciðerimi bölsen de lime lime Umudun kancasýna iliþen her ânýmý Yine cennet sayarým nezdinde mekânýmý
Binde bir ihtimale, zamaný kurmasam da Takdire þayan iken bendeki büyük azim Simurgun geliþini, sürûra yormasam da Bir gün seversin diye bekliyorken her daim Ne rahneye em dedim, ne de bir lokman hekim
Gönlünü, hakir görmek deðil maksadým inan Keza, yargýsýz infaz ile eþ bir düþünce Serzeniþ sanma n’olur yalnýzca hissi beyan Üstelik can hâlimi dikte ederken günce Hissiyattan bahsetmek, nasýl bir þeydir sence
Söyle Allah aþkýna, bu defa susma söyle Zira bu nasýl susmak hayra alamet deðil Gözlerin baþka diyor, tavrýn ise nafile Hiç mi sevmedin desem o da hakikat deðil Kýyamet kopmuþ gibi fakat kýyamet deðil...
19/4/015/NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.