Küllenmiş Ateş

yaðmuru dinle sevgilim!
bak hayat yaðýyor üzerimize...
sýrýlsýklam ýslaðýz, üþümüþüz

iliklerimize kadar iþlemiþ, yaþamak aðrýsý!
aþký bir köþede unutmuþuz
ipotekli hayallerimizle, yaþamak derdine düþmüþüz

günü kurtarayým derken, dünümüzü kurþuna dizmiþiz

þimdi…
derme çatma bir dostluk kurma çabasýdayýz bizden arta kalanlardan
keþke yaþamak aðrýsýný unutup, yüzümüzü güldürebilseydik!
cehennemimize bir avuç cennet…
kurumuþ topraðýmýza su…
okyanusumuza bir kara parçasý olabilseydik
olamadýk…

hani diyor ya Sezen þarkýsýnda; “aþk için ölmeli aþk o zaman aþk”
biz ölemedik!
aþk için ýslanmak gerekiyordu, biz ýslanmadýk
ýslanamadýk!

artýk çýðlýklarýmýzý duyamayacak kadar saðýr!
yaralarýmýzý saramayacak kadar birbirimizden uzaðýz!
elimizde deðil sil baþtan baþlamak…
aþk için savaþamayacak kadar yorgunuz

dosthane iki kedi gibi sokulurken birbirimize…
küllenmiþ bu ateþten, yangýn çýkmasý mümkün mü?
deðil elbette…

onca yasaða, onca tuzaða raðmen, eski aþýklar dost olur mu sence?

neyse sen boþ ver bunlarý…
yaðmuru dinle sevgilim
yaðmuru dinle!
bak aþka davet ediyor ince ince.




Sosyal Medyada Paylaşın: