Yýkýlsýn yüce daðlar aþamaz ki ayaklar Çýð düþtü yollarýma, doldu saçýma aklar Kaç kez ölüp dirildim dilim seni sayýklar Can çýkmadan selasý okunmuyor sultaným
Gönlümün ýþýðýydýn geceler matem tuttu Þifa bildiðim zaman çalýp ömrümü yuttu Gurbet eller pek yaman dostlar bile unuttu Ýnan yokluðun kadar dokunmuyor sultaným
Ne var iþte diyordum ayrýldýk altý üstü Hiç de kolay olmuyor, umutlar bitap düþtü Asýk yüzle bakýnca resimlerin de küstü Gözlerime aþk dolu bakýnmýyor sultaným
Ömrümün baharýnda yükselen bir devirdin Zoraki gittiðimi sende iyi bilirdin Çok piþmaným dedikçe s/özümden yüz çevirdin Gururun baþka tavýr takýnmýyor sultaným
Bir duysaydýn ahvalim huzur da yok neþe de O sýcak gülüþünü bulamadým kimsede Umutsuz bekleyiþim, aklým vazgeç dese de Deli gönül halinden yakýnmýyor sultaným
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Odabas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.