YABAN GÜLÜ 2

Feride..,
Bir gün gelin olmuþ..
Görmeden,duymadan,bilmeden,
Duvaksýz,derneksiz,
Bezden bebekleri elinde,
Gençlik hayalleri o çocuk yüreðinde..!

Vermiþler elin adamýna..
Rýzasýz...
Üstelik birde, resmi nikahsýz,
Gittiði o el evinde,
Önce açlýðý,
Sonra dayaðý tatmýþ,.
Ve o..
Hep acýyla geçen zalim yýllar,
Birbirini kovalamýþ...

Yinede,yýlmamýþ,
Sabr edip dayanmýþ,
Esrarkeþ sadist kocasýna.
O ise...
Ýçkiyi içip,
...maddeyi her çektiðinde,
Dövüp,dövüp sokaklara atmýþ..!

Zavallý Feride.....
Gururunu hiçe sayýp,
Her seferinde..
Kedi gibi kývrýlýp...sabahlams,
Kendi kapýsýnýn eþiðinde.
Kackez,aldýðý darbelerle,
Komalarda yatmýþ,
...Hastahane köþelerinde.
Ne gelen,
Nede halini soran olmuþ..!
Yinede.. herþeyi içine atýp,
Hayata yeniden tutunmuþ
Ýçinden..
Kocamdýr..döverde,söverde demiþ.
Demiþ ama... sonunda,pes etmiþ
Bitmiþ,tükenmiþ,
Ýki oðlu olmasa,
Belki intihar edecekmiþ,
Yapamamýþ Feride...
Çocuklarýný düþünmüþ
Onlarý yanlýz býrakamamýþ.

O,hep aðlamak isterdi
Gözleri dolu dolu,hep nemliydi
Ama,aðlayamazdý Feride...
Kimse mutsuz olmasýn,üzülmesin diye







Mahmut M. Özdemir
15.04.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: