þimdi ben hangi masala sürgün edilsem biliyorum ki yine sen çýkacaksýn karþýma
tanýmsýz bir sýzý yakar durur sol yanýmý zaman meçhul kýyýlara pupa yelken yanaþtýkca ve geceden kalma nikotin kokusu ellerimde gözlerimi kapatdýkca tek sen düþersin aklýma
þimdi bütün þehirler bir ölü efkarlý bakýþlarýmda bütün köþe baþlarýnda adýn okundukca kulaðýma ve yaz akþamlarý sessiz sessiz aðladýkca yokluðuna içimde kaskatý kesilir sukunetle yiter gider zaman
þimdi herkes sözünü geçirdiðine zulm etmekle meþgul
ki þimdi bekareti bozuk bir sýzý yakar sol yanýmý þakaðýmda soðuk bir namlu nefes alýp durdukca öfkem içime bir baþka yabancý aynalar yalancý bilir misin ? tek gerceðim sensin sensiz yaþantýmda
haydi gel günahlarýmýzý biz aklayalým ardý ardýna gölgeler korksun bizden yansýn sevdamýzýn ataþýnda ki sen topla yaðmurda unuttuðun yüzünün rengini ve koþ gel bana güneþten bir parcaçýk aþk çalarak
Hasan Ýpek ondört nisan ikibin onbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.