ben çiçeklerin soyundaným yalancý baharlarda açmak kederlendirir beni gidersen düþeceðim tepetaklak irtifa kaybedecek düþlerim irtifa kaybedecek aþk… ayý saklayan gecenin kara perdesi inecek gözlerime inzivaya çekilecek yalanlarýmý gizleyemeyen dillerim artýk biliyorum sebebini neden yaz ortasý buz kesiyor hava niye büyümüyor düþlerde gülüþlerim...
seninle yolculuðum çok deðiþtirdi beni ama her defasýnda iþte korkularýmýzdan sýnýyor bizi hayat sevdiðim her þeyi er ya da geç kaybedeceðimi biliyordum ama sonunda sevgi umut suretinde kavgada büyüsü artan hürriyet þeklinde geri dönecek bana…
keþke bir nar aðacýnda yetiþseydi kýrmýzý mercandan nar taneleri bir kolye gibi boynuna takacaðým sevdan... þimdi yalnýzým bir çay demliyorum kendime gözlerinden kavanozun dibinde biraz þeker var inan kanmadým yýldýzlara gözlerine kandýðým kadar…
Josef Kýlçýksýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Josef Kılçıksız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.