ben aslýnda lambasýz bir semt sokaðýyým metal soðuðu cellat satýrý karanlýkta da bulurum seni soðukta üþüyen bir kuþ yalnýzlýðý çöktüðünde içime koydum anýlarýmý önüme baktým yine hepsi sen… bak son sözünü söyledi deniz mührünü vurdu dalgalar rýhtýmlarýma baþkalarý da sevebilsin diye sularý medcezir olup çekiliyorum kýyýlarýndan… ayýn soðuk yüzü sularda bak o gemi görünmüyor artýk onu yutan ufkun arkasýndan… josef kýlçýksýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Josef Kılçıksız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.