"beni mýsralarýmdan tanýrdýn mutlaka kanardý aðzým" yorulurdu sýzlamasý yamulmanýn kenarlarýndan boynumun bir nehir akardý ve nehre akarsu demek zarif adamlarý cehenneme yollamaktý tren garlarýnýn beyaz mermerlerine sürünmüþ müstehcen ayrýlýk dönüp ikinci kez bakmanýn aðrýsýydý bacaklarýna deðiyordu gün bir kedinin sýrtýnda aldým bacaklarýma döktüm döktüm bacaklarýma alnýný göðün tanrým sekizinci kat atlamak için bir bebek sesidir mutlaka kanardý aðzým mutlaka atlarsam arkamda hiç yanmayacak bir dünya býrakmanýn akçesi düþerdi trafiðin tam orta yerine bir kuþ pislerdi bir kuþ pisleseydi bir kul öpseydi atlardýn sen de tanrým mutlaka.
güne hýnçla baþlamanýn þakaklarýma diktiði asker affedilir bir þey deðil bu bir þey deðil kanýma ince ince dokunmuþ mezarlýða karþý perde asmanýn uðultusu kalçalarýma dokunan saðlam bir çift el kim kurtaracak aðýrlýðýný akþamüstünün mutlaka atlardýn þu ölüler mutlaka atlardý buruþuk bir kaðýda tutunup yazmanýn eðri bir sandalye bacaðýyým tanrým mutlaka atlardýn
Merve Taþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.