gözlerimin çýðlýðýnda büyürken aþkýmýz ben tek seni sevdim ve ben hep sevdikce seni çoðaldý korkularým yavaþca
vuslata ermeyen bir hikayedir bizim sevdamýz anýlarýmdan kalma bir kadýn aðlarken köþe baþlarýnda ve geliþine umutlar yeþertirim tek senin için yokluðun ecel gibi yapýþýp durdukca canýna ben kanardým sen farkýnda olmasanda
ve sen yarýnsýz yarým bir kederle doðardýn içime sürgün yollarým ayaklarýmý esir alýp durdukca ki... ben ne yapsam da aslýnda bilirdim aþk hasretle baðdaþamaz asla
þimdilerde bir kýþ sancýsý kundaklar düþlerimizi bulanýk sular avuçlarýmda kanarken usulca ve ben sokak aralarýnda ölümle yüzleþirim bilmediðim þehirler bilirim mezar olacak sevdamýza
bilinmez bir sýzý yakalar en ince yerimden þimdi beni kalsam ölüm gitsem ölüm baþka bir yol çýkmaz karþýma
Hasan Ýpek sekiz nisan ikibin onbeþ Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.