SON DEM
Gülüþünün son demi mi kaldý bana.
Kendi yaktýðým ateþin küllerimi kaldý.
Argo kelimeleri güllerle mi süslesem.
Gayrimeþru gecelerde mum mu yaksam.
Gözyaþýnda mý boðulayým.
Söyleyemediklerim isimli bir kitap mý yazayým.
Yada anlayamadýklarým adýnda bir destan mý.
Yüreðimin kapýsýna cellatlar mý koyayým.
Etrafýna barikatlar mý kurayým.
Anlamadým anlatmak için konuþmam mý lazýmdý.
Hani sessizlik herþeyi anlatýrdý.
Kusura bakma ben bulamadým yüreðimin tercümanýný.
Sorman lazýmdý cevaplamam için...
Gelmen lazýmdý gitmek için...
Sevmek lazýmdý ölmek için...
Bakmak lazýmdý görmek için...
Sevdaya dair müzeler olmalý.
Ve unutmak için bir ilaç.
Ama sigara gibi olmamalý.
Çekerken unutup, üfledikten sonra tekrar kalbe vurmamalý.
Narkoz etkisi yapmalý duygulara.
Sarhoþ olmalý düþünceler.
Kalbinin yolunu kaybetmeli kalbim.
Not alýrsam namerdim.
Yalancý mutluluklara da razýyým artýk.
Yada gözlerine göm gözlerimi.
Topraðýmda kurusun gözlerin akmasýn bir daha.
Kaderine yaz kaderimdeki güzel yerleri.
Gülüþlerimi ek topraða ve gülüþlerinle büyüt.
Göz yaþýn düþerse topraða solsun gülüþlerim.
Ya yarým kalmýþ düþler son bulsun baþladýðý yerde.
Yada daha doðmamýþ hayaller çizelim kendimize.
Ayrýlýðýn adý intihar olsun...
Ve hasret kapýmýzdaki hüzünlü çocuk.
Bir tutam sevgi daima zulada kalsýn.
Bir parça ateþ hep yüreðimizde.
Yaksýn ama acýtmasýn, ýsýtsýn içimizi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.