Mektup şiir
Mektup þiir
Sen ýslak kaldýrýmlarda yürüyorsun
Sene bin-dokuzyüz-sekseniki
Pariste soðuk bir gün
Ben de sana sezdirmeden peþinden
Takip ediyorum seni belki de farkýndasýn
Yoksa çok önceleri mi yaþamýþtýk
Her þeyi birbirine karýþtýrdýðým saatlerdeyim yine
Burnumda tütüyorsun
Hatýralar da kýþ üþümelerinin kurbaný oldu
Kendi kendime konuþuyorum
Ne iþin var diyorum kendime Paris’te
Ýstanbul’un suyu mu çýktý neyse
Yürüyeceksek el ele önce
Bostancý sahilinden baþlayýp
Taa aþaðýlara kadar sahil boyu yürüyelim mi diyorsun
Köprüye gelince üç kere sen üç kere ben
Seni seviyorum demelerin andý
Biliyorum ayaklarýn hiç ýsýnmaz
Buz gibilerdir her zaman
O güvercin ayaklarýn ah var ya
Yün çoraplar giyerdin eskiden yine giymelisin
Bencillik olacak da
Üþüsen bile örtme demek geçiyor içimden
Savrulsun tipili havalarda rüzgarda saçlarýn
Hayýr hayýr kýyamam sana ben
Hayal edeyim daha iyi
Uzat ellerini
Üþümüþtür onlar da bilirim kül kedim benim
Yine eskilere dönüyorum bana ellerinle ördüðün
Kapiþonlu hýrkayý giydiriyorsun ilk oturduðumuz cafedeki
Hani zuladaki kanepe aklýma geldikce ýsýnýyor içim
Can içim
Niye özlüyorum ki o günleri sen de özlüyor musun
Tutturdun okul okul diye
Yabancý dil diye
Eminim çok zor oluyordur-böyle vatandan uzak
Sen oralarda yapamazsýn dön gel diyeceðim de
Sen dönmezsin sonra da yazýk olur diyorum onca emeðe
Her sabah ve bu sabah
Her Allahýn günü çevirdim durdum baþýmý gökyüzüne
Kuþlara sesleniyorum selam götürün diyorum sevdiðime
Annem senin için sevdiðin erzaklarý hazýrladý
Çekmecede de aný defterini unutmuþsun nasýlsa
Aþkýmýzýn baþý için yemin ederim bir satýrýný dahi okumadým
Caným çok özledim seni
Burada havalar çok güzel gidiyor mevsim normallerinden
Daha da sýcak ama belli olmaz
Bir ihtimal belki iki günlüðüne gelebilirim
Erkekler aðlamaz diyenler yalan söylüyor
Kalbimdeki özlemin geceleri uykularýmdan sýçratýyor
Bir süre kendime gelemiyorum boðazýma takýlan hýçkýrýkla
Raþeler içinde uzun bir süre aðlýyorum
Nedenli nedensiz
Seni seviyorum çok çok özledim
Hayalimde kucaklayarak öpüyorum ýslak saçlarýndan
Lavanta kokulu Ýstanbul’um benim Ezgi’m
Yaðmur suyu saçlara iyi gelir diyip
Þemsiyesiz gezdiðin günlerdeki gibi
El ele Pangaltý’ya doðru yürüyoruz - iþte n’aparsýn hayali
Hayali bile güzel
Hafif hafif çiseliyor yaðmur þimdi
Kýskanç bakýþlarýný çivileyip gözlerime
Kimdi kimdi
Diyerek ýsrarlý soruþun sonra yalvarýþlarýn
Pes ediþin
Ýçime herþey dert oluyor
Seni tanýdýktan sonra mümkün mü can içim
10-Þubat-2009-/Ankara
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.