Yalnýz kaldý bir güvercin Annesini karga cennetinde boðdular Doygun kargalar uçtu Solucanlar düþtü pençelerden Rüzgar terk etti þehri Yalnýz kaldý güvercin
Ay ýþýðýnda suya baktým Bunlar mý kanatlarým Bu tarla, bu gök Oraya nasýl uçarým
-ruhunu sat, bin arabama-
Issýz yolsa kara külüstür arabalar Geldiler yanýna güvercinin Bin arabama, götüreyim seni göklere Ama önce kurtul kanatlarýndan Ruhunu kafese hapset Kafesi yut, ruhunu sat Issýz yolda kara küçük külüstür arabalar Yol aldýlar Gitti güvercin
-kara külüstür arabalar-
Kanatlarýný yüreklerine koydular Göklere uçmak için yýkanmak gerek Hayýr, koþmak gerek, kaçmak Bu küçük cenazeyi dilleriyle kaldýrdýlar Hiç kimse üzülmedi Öldü güvercin
Sosyal Medyada Paylaşın:
submarine Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.