Yağmurluydu hava

düþlerimi çaldýn bir hafta sonu, geceydi sanýrým
belkide gidiþin karartmýþtý gökyüzünü.
yaðmurluydu hava, iklim gidiþine aðlýyordu,
yada yaralarý kanýyordu.

yaðmurluydu hava, donuktu bakýþlarýn,
cümlesi azdý dudaklarýnýn.
ödünç alýnan mutluluklar yerleþtirmiþtin yüzüne
ve sahte gülüþlerle mutluluklarýmý paylaþmaya çalýþýyordun.
yaðmurluydu hava, ýslanmýþtý saçým,
dizine yattým. okþamadýn.
saçýmý koklamadýn.
belkide o zaman anlamalýydým gideceðini.

yaðmurluydu hava, gökyüzü yorgundu.
sevdiðimi söyledim sana elini tutup;
zoraki bir ’bende seni’ cümlesi yayýldý kulaðýma.
bilmeliydim o zaman gideceðini, anlamalýydým..

yaðmurluydu hava, ýslaktý yeryüzü, gittin.
nemlendi gözlerim,
buðulandý hayallerim.
düþlerim senle birlikte gitti.

yaðmurluydu hava, gittin.
bir kaç damla yaþ aktý gözlerimden,
sonra fazlasý.
kirpiklerimden yanaðýma düþen her yaþ,
yaðmura karýþtý.
kirpiklerimden akan her yaþ, yaðmur oldu;
içime aktý..

yaðmurluydu hava, gökyüzü uðurluyordu seni.
su döküyordu ardýndan,
’su gibi git’ diyordu, ’su gibi gel’
gökyüzü bensiz yolculuklarýna uðurluyordu seni,
gökyüzü gidiþini izliyordu..

Sosyal Medyada Paylaşın: