Her gün izledim seni

Her gün izledim seni,
bazen gülerdin, gülüþünün sebebi olmak isterdim.
gözlerini güldüren ben olmak isterdim,
olmadý..
her gün izledim seni,
benim olmayan gülüþe aþýk oldum.
bana bakmayan gözlerinde aþký buldum.
cennetin tarifiydi gözlerin,
ben kendimi; bana bakmayan gözlerinde bulmuþtum.
gözlerime deðmeyen gözlerindeydi aþkýn adresi.

her gün izledim seni,
bazen birþeyler anlatýrdýn hevesli hevesli.
tek tük duyduðum cümleler kýskanýþým olurdu.
cümlelerin dudaklarýna deðiþini kýskanýrdým.
dudaðýna deðen cümleler ve
dudaðýma deðmeyen dudaklarýn vardý.
söylediðin her cümle kýskanýþým olurdu;
o cümleler benim kulaðýma deðsin isterdim,
o cümlelerin kiþisi olmak isterdim..

her gün izledim seni,
burnuma deðmeyen kokunu özledim.
hiç duymadýðým bir koku oldu özlemim.
burnuma deðmeyen koku oldu seviþlerim.
ellerim, ellerinin gurbetliðini çekti,
ellerim, ellerinin yabancýsý oldu.

kokusunu bilmediðim, gülüþünün sebebi olmadýðým,
sesi kulaklarýma deðmeyen birini sevdim ben.

seni senden uzakta sevdim, uzakta özledim.
bazen seni senden habersiz terkettim;
sonra özür diledim, barýþtýk.
bazen sana, sen bilmeden kýzdým.
kokun gelmedi diye burnuma,
adým deðmedi diye dilinin ucuna..

dedim ya, seni sen olmadan sevdim,
sen hiç bilmedin..
Sosyal Medyada Paylaşın: